De energie van onverwerkt verdriet

Rouwen, daar zijn we vaak niet zo goed in . Soms is het verdriet te groot om het toe te staan en de emoties te verwerken. Of we laten ons leiden door dat stemmetje dat zegt: stel je niet aan, kom op aan de slag. In de draaikolk van emoties proberen we ons staande te houden en laten we de emoties niet toe. We raken verstrikt in ons verdriet.

Maar niet alleen bij het verliezen van een dierbare onderdrukken we vaak (onbewust) ons verdriet. Het kan ook gaan om verdriet over iets wat we nooit gehad hebben. Bijvoorbeeld die onvervulde kinderwens, ouders die niet in staat waren jou die liefde te geven die je zo nodig had als kind, een goede gezondheid, onbezorgdheid, die droombaan, dat slanke lichaam. Verdriet om grote of kleine dingen, verdriet dat zich in de loop der jaren opstapelt en ons emotionele systeem ontregelt.

Familiepatronen

Soms is het verdriet dat we voelen niet van onszelf maar afkomstig uit familiepatronen. Bijvoorbeeld wanneer je moeder toen ze zwanger was van jou, haar eigen verdriet niet kon verwerken. In plaats van het te uiten heeft het zich dan opgeslagen in haar energetisch systeem en in dat van jou. Ook het onverwerkte verdriet van voorouders wordt vaak doorgegeven in de vorm van energie zodat je als kind onbewust al heel wat onverwerkt verdriet meekrijgt.

Geblokkeerde levensenergie

Wanneer je je verdriet niet kunt verwerken dan sluit je jezelf af. Je laat het niet toe, maar het is er wel. Je slaat het op in je onderbewustzijn, vanwaar het vervolgens -soms jaren later- op onverwachte momenten omhoog kan komen. Je reageert dan opeens té heftig op iets kleins waardoor je je soms nog meer gaat afsluiten. Je onderbewustzijn kiest er dan voor om minder gevoelens toe te laten, óók de prettige gevoelens. En daarmee blokkeer je jouw levensenergie. Je voelt je vaker lusteloos, je voelt je niet begrepen, je klampt je vast aan personen of dingen uit angst voor verlies en zo zijn er nog veel meer symptomen.

Stapje voor stapje

Onderdrukt verdriet belemmert je in je persoonlijke groei. Daarom is het goed om het verdriet toe te laten. Ook al is dat moeilijk en kan het pijnlijk zijn. Maar je zult merken dat je vertrouwen in jezelf en in het leven groeit, dat er ruimte ontstaat, dat het leven lichter wordt en dat je energie weer gaat stromen.

 

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *