Verantwoordelijkheid: geen last maar een poort naar vrijheid

Ik ben net terug van een wandelvakantie in Portugal. Wandelen door een heuvelachtig landschap. Gele bloemenvelden, kurkeiken en eucalyptus wisselen elkaar af. Maar ook wandel ik over de steile kliffen, uitkijkend over de oceaan. Meestal volg ik de uitgestippelde route en loop ik het gebaande pad. En soms kies ik bewust om een ander paadje te nemen, omdat dat me meer aantrekt en het mij een gevoel van vrijheid geeft. En zo struinend over al die paadjes moet ik denken aan kiezen, keuzes maken. Want eigenlijk is elke keuze die ik maak als een pad dat zich voor mij uitstrekt.

Innerlijk landschap

Nu wandel ik door een prachtig, tastbaar landschap, en bij keuzes maken wandel ik door mijn innerlijk landschap waar ik mij steeds meer thuis voel. Ook hier kan ik kiezen: reageer ik vanuit gewoonte, vanuit teleurstelling of angst. Alleen al door aan verschillende mogelijkheden te denken verander ik mijn innerlijk landschap. Dan kan ik van daaruit bewust kiezen en verantwoordelijkheid nemen voor mijn reactie. Kan ik een emotie voelen en toch bewust even stil staan bij de verschillende keuzes en de consequenties daarvan? Om vanuit al die mogelijkheden een ‘pad’ te kiezen? Dan neem ik ook echt verantwoordelijkheid voor de consequenties van de keuze en kan ik groeien. Dan bewandel ik de weg naar vrijheid omdat ik me niet meer zo laat meeslepen door emoties.

En zo is mijn vakantie weer een stap verder op het pad naar vrijheid; zowel letterlijk, al wandelend in Portugal, als figuurlijk in mijn innerlijk landschap.

‘Vrijheid betekent verantwoordelijkheid. Daarom zien de meeste mensen er tegenop’. George Bernard Shaw