Berichten

Er is geen goed of kwaad

Een van mijn leraren zegt steeds: er is geen goed of fout, er zijn alleen consequenties. En toen ik dat de eerste keer hoorde dacht ik meteen: is dat zo? Is er geen kwaad in de wereld? Terwijl ik gelijk beelden zag van verkrachtingen, moordpartijen en vul zelf maar aan.

Goed en fout. Het zijn twee kanten van de zelfde medaille. En wat voor de een goed is hoeft dat voor de ander nog niet te zijn. Het is een oordeel, een label. Wel heeft iedere handeling, ieder woord dat je uitspreekt gevolgen. Om deze spirituele wet te begrijpen vraagt het van mij in ieder geval om niet te oordelen. Om bewust te worden van wat ik belangrijk vindt, wat ik wil, wat ik voel, wat ik ervaar. Om te aanvaarde wat er is zonder mee te gaan in de emotionele lading. Dat is voor mij het pad van spirituele groei. Ontdekken wie ik werkelijk ben zonder oordeel, zonder angst, zonder irritatie, zonder vergelijking, zonder de wereld te zien in tegenstellingen. Een pad waarbij het niet zo zeer gaat om een doel te bereiken (wat zou dat zijn, geluk? verlichting?) maar om de groei zelf.

Weten wie je bent raakt aan je identiteit, is de basis van je bestaan. En als die er niet is dan kan het zijn dat je angstig wordt, dat je geen keuzes kunt maken, dat je geen grenzen kunt stellen, dat je je nutteloos voelt, dat je tegen de dag opziet enz.. Door op zoek te gaan naar wie je bent kun je je basis verstevigen en keuzes maken vanuit kracht, vanuit mogelijkheden.

Maar hoe doe je dat dan, vraag je je dan misschien wel af. Ik denk dat het vooral een zaak is van lichaam, hart, ziel en brein.
§ Lichaam: leer weer te voelen wat je werkelijk voelt, en waar in je lichaam je het voelt. Lichaamsbewustzijn kun je vergroten met bijv. de trilling van klankschalen of je stem en met lichaamsoefeningen.

§ Hart en Ziel: door contact te maken met jouw Ziel, jouw Godsvonk en je Zelfliefde te versterken, kom je uit de dualiteit van goed en kwaad. Dit kan bijvoorbeeld door meditatie, mantra’s, bepaalde oefeningen en rituelen.

§ Brein: ga je patronen stalken. Let bewust op waarom, wanneer en hoe je ergens op reageert en wat je daarbij denkt én voelt. Doe dat steeds weer zodat je je triggers gaat herkennen. Op die manier word je minder afhankelijk van (de mening) van anderen en ben je vrijer om keuzes te maken. Je loop je eígen pad.

Wanneer lichaam hart en ziel en brein in balans zijn ervaar je meer eenheid omdat je minder gefocust bent op tegenstellingen. Dat maakt dat je gewoon lekker in je vel zit. Niet afhankelijk van geluksmomenten die je zolang mogelijk probeert vast te houden maar een soort onderstroom van je goed voelen. Daar is een mooi woord voor: welbevinden. Daar ga ik voor!

Finding your path in life is all about feeling and open up to your true self

Zomerzotheid

Zomerzotheid is de titel van het klassieke boek uit 1927 van Cissy van Marxveldt dat gaat over 5 vriendinnen die de zomer in een huisje op de Veluwe doorbrengen. Ik heb het boek vroeger verslonden! Zomerzotheid doet me denken aan eindeloos lange zomers, zwoele avonden, loomheid, genieten, lummelen, plezier maken, levenslust! Maar inmiddels hebben we de langste dag gehad en is het alweer 5 juli…. ergens bekruipt me het gevoel dat de tijd tussen mijn handen doorglipt.

Tijd en informatietheorie
Nieuwe ervaringen zorgen  ervoor dat wij ervaren dat de tijd langzamer verstrijkt. Kinderen ervaren dan ook ‘meer tijd’ dan volwassenen. Voor hen is er nog veel te ontdekken in de wereld, er zijn relatief nog veel zaken nieuw voor hen die voor volwassenen al gewoon zijn. Bovendien kunnen kleine kinderen helemaal gebiologeerd zijn door iets: een lieveheersbeestje, een steentje, een televisieprogramma. Zij ervaren de dingen veel meer zoals ze zijn en zijn daarmee met hun aandacht volkomen in het hier en nu. Daarmee ervaren zij de tijd veel intenser dan wij; zij ervaren als het ware ieder moment, waardoor in hun beleving de tijd als geheel veel langzamer verstrijkt.

Dus even terug naar de zomerzotheid. Hoe kunnen wij weer dat gevoel van eindeloze zomers en zomerzotheid ervaren, ook al hebben we geen of maar een korte vakantie.  En dat zonder dat we ons gelijk in allerlei nieuwe hobby’s storten (alhoewel ik, als nieuwsgierig wezen, altijd wel in ben voor iets nieuws!).

Verbonden met het universum
We zijn vooral bezig met het verleden en de toekomst waardoor we het huidige moment niet waarderen  en we in de grip blijven van de kloktijd. Het huidige moment is altijd klein, altijd simpel. Maar tegelijkertijd is dat moment héél krachtig. Wanneer we in dat moment zijn krijgen we toegang tot die kracht, de levenskracht.  Kunnen we toestaan wat er is. Zijn we bewust van ons Wezen.
En een klein moment van aandacht is vaak genoeg. Aanwezig zijn in het moment is de sleutel tot vrijheid; vrij van tijd, vrij van stress en lijden. Wanneer je tegen het leven vecht, vecht het leven tegen jou!

Oefening in waarnemen
Een mooie oefening om in het moment te leven en ‘los te komen’ van de tijd is een oefening in waarnemen. Je merkt de wereld op zoals die is, zonder oordeel. Sinds ik een moestuin heb kijk ik heel anders tegen de dingen aan. Ik merk nog veel meer op: de knoppen die uitbotten, de larven van een lieveheersbeestje, de grond die droog of nat aanvoelt, de textuur van een blad. Verwondering zorgt ervoor dat ik even in een bubbel zit: tijdloos, stressloos, energiek en verbonden.

 

Oefening 1: Kijken
Zoek 5 verschillende objecten in je omgeving. Dat kan een stoel zijn, een vaas met bloemen, een huisdier of een mens. Kies objecten die niet vlak bij elkaar staan, zodat je ook goed om die objecten heen kunt kijken.

Doe onderstaande oefening een voor een voor alle 5 de objecten:

  • Wat is de kleur? Zijn de kleuren levendig/helder/intens/vel/briljant of dof?
  • Contrast: is er een hoog contrast of een laag contrast in het object of ten opzichte van de omgeving?
  • Scherpte: is het object scherp of vaag?
  • Neem de textuur waar met je ogen: is de textuur van het object glad of ruw?
  • Mate van detail: zie je details?
  • Grootte: hoe groot is het object?
  • Afstand: hoe dichtbij of ver weg is het object specifiek?
  • Vorm: wat voor vorm heeft het object? Is het vierkant, rond, rechthoekig, organisch?
  • Grens: zit er een duidelijke grens aan het object of vloeit het over in de achtergrond? Heeft de grens een kleur? Hoe dik is het?
  • Locatie: waar is het object in de ruimte?
  • Beweging: is het een stilstaand object of zit er beweging in? Hoe snel zijn de bewegingen? het object stabiel? Welke richting gaat het object op?

Oefening 2: Horen
Je mag nu je gehoor gaan gebruiken voor deze oefening. Merk vijf objecten op met behulp van dit zintuig. Onderstaande lijst helpt bij het aandacht geven aan deze objecten.

  • Locatie: waar komt het geluid vandaan? Hoor je het van buiten of van binnen?
  • Afstand: is het geluid dichtbij of ver weg?
  • Hoogte: zijn het hoge of lage tonen?
  • Melodie: is het monotoon of melodisch?
  • Volume: hoe hard of zacht is het?
  • Tempo: hoe snel of langzaam gaat het geluid?
  • Ritme: heeft het een beat?
  • Mono/Stereo: hoor je het geluid van een kant of beide kanten?
  • Is het geluid vooral verbaal of tonaal?
  • Hoe helder is het geluid?
  • Zijn er pauzes of stiltes? Hoeveel?

Door deze observatie-oefeningen kom je automatisch in dit moment; je kunt je oren en ogen alleen NU gebruiken en niet gisteren of morgen. Je beleeft de ‘gewone’ dingen om je heen op een andere manier, veel intenser waardoor in jouw beleving de tijd als geheel veel langzamer verstrijkt.

Geniet van de zomer!

Liefs Jeanine

De energie van onverwerkt verdriet

Rouwen, daar zijn we vaak niet zo goed in . Soms is het verdriet te groot om het toe te staan en de emoties te verwerken. Of we laten ons leiden door dat stemmetje dat zegt: stel je niet aan, kom op aan de slag. In de draaikolk van emoties proberen we ons staande te houden en laten we de emoties niet toe. We raken verstrikt in ons verdriet.

Maar niet alleen bij het verliezen van een dierbare onderdrukken we vaak (onbewust) ons verdriet. Het kan ook gaan om verdriet over iets wat we nooit gehad hebben. Bijvoorbeeld die onvervulde kinderwens, ouders die niet in staat waren jou die liefde te geven die je zo nodig had als kind, een goede gezondheid, onbezorgdheid, die droombaan, dat slanke lichaam. Verdriet om grote of kleine dingen, verdriet dat zich in de loop der jaren opstapelt en ons emotionele systeem ontregelt.

Familiepatronen

Soms is het verdriet dat we voelen niet van onszelf maar afkomstig uit familiepatronen. Bijvoorbeeld wanneer je moeder toen ze zwanger was van jou, haar eigen verdriet niet kon verwerken. In plaats van het te uiten heeft het zich dan opgeslagen in haar energetisch systeem en in dat van jou. Ook het onverwerkte verdriet van voorouders wordt vaak doorgegeven in de vorm van energie zodat je als kind onbewust al heel wat onverwerkt verdriet meekrijgt.

Geblokkeerde levensenergie

Wanneer je je verdriet niet kunt verwerken dan sluit je jezelf af. Je laat het niet toe, maar het is er wel. Je slaat het op in je onderbewustzijn, vanwaar het vervolgens -soms jaren later- op onverwachte momenten omhoog kan komen. Je reageert dan opeens té heftig op iets kleins waardoor je je soms nog meer gaat afsluiten. Je onderbewustzijn kiest er dan voor om minder gevoelens toe te laten, óók de prettige gevoelens. En daarmee blokkeer je jouw levensenergie. Je voelt je vaker lusteloos, je voelt je niet begrepen, je klampt je vast aan personen of dingen uit angst voor verlies en zo zijn er nog veel meer symptomen.

Stapje voor stapje

Onderdrukt verdriet belemmert je in je persoonlijke groei. Daarom is het goed om het verdriet toe te laten. Ook al is dat moeilijk en kan het pijnlijk zijn. Maar je zult merken dat je vertrouwen in jezelf en in het leven groeit, dat er ruimte ontstaat, dat het leven lichter wordt en dat je energie weer gaat stromen.

 

 

EP #20 Aartsengel Michaël aanroepen

In deze podcast spreek ik met Paula Holtzer, acupuncturist. Zij werkt veel met Chinese kruiden, maar ook met Aartsengel Michaël. Een mooie combinatie! Ook benieuwd hoe je de Aartsengelen kunt aanroepen? Beluister dan deze podcast.

Meer info vind je op de website van Paula.

EP #19 Kernsjamanisme

In deze podcast spreek ik met Karien Pieterse over kernsjamanisme. Over ‘denken met het hart.’

Voor echte verbinding moet je je veilig voelen

Onze cellen, ons lichaam en onze geest bestaan allemaal uit talloze verbindingen die dag in dag uit met elkaar communiceren. Zonder die communicatie functioneren we gewoonweg niet. En wanneer wij ons verbonden voelen (het gevoel dat je er écht mag zijn, met alles wat jou zo uniek maakt), dan komt er het gelukshormoon oxytocine vrij. En dat stuurt weer de aanmaak van serotonine aan, dat ons een goed gevoel geeft. Oxytocine en serotonine kunnen stress tegengaan, gevoelens van angst verminderen en mogelijk zelfs de kans op depressie verminderen.

Voor echte verbinding moet je je veilig voelen. Voel je angst, dan staat je brein in de overlevingsstand en is er geen ruimte voor het aangaan van diepe verbinding. Waarschijnlijk herken je dit wel: wanneer je je onzeker voelt op een feestje waar je niemand kent, dan is het juist moeilijk om contact te maken. Terwijl als je je op je gemak voelt, dan ontstaan de gesprekken als vanzelf.

Dus hoe veiliger we onszelf voelen, des te makkelijker we verbinding voelen. Dat geldt denk ik ook voor verbinding met iets groters dan wijzelf; Universum, God, Bron….  Wanneer wij ons over kunnen geven aan een groter plan, en daarmee de controle een beetje los kunnen laten, dan voelen we ons opgenomen, gedragen en gesteund. En dat kan ons weer helpen om ons verbonden te voelen met ons zelf. Met ons lijf, met onze gedachtes, gevoelens en emoties.

Hoe veilig zijn we bij onszelf?
Vaak zijn we ons niet eens bewust dat we ons niet veilig voelen. Het gevoel van onveiligheid kan al ontstaan wanneer anderen ruzie maken, wanneer we ons ergens zorgen over maken, als iemand in een gesprek helemaal over je heen walst, wanneer we kritiek krijgen of wanneer we iets meemaken wat weer een gevoel van onveiligheid uit onze jeugd triggert….. En juist omdat het vaak over ‘kleine’ dingen gaat, stappen we eroverheen, herkennen we het misschien niet eens als een gevoel van onveiligheid.

En zelfs wanneer we ons wél bewust worden van het gevoel van onveiligheid, in hoeverre zijn wij dan in staat om onze angsten echt helemaal toe te laten, door ons heen te laten stromen? Ze te benoemen, te voelen, te erkennen en ze te accepteren? Onze (onbewuste) angst voor ziekte, uitsluiting, niet goed genoeg zijn, noem het maar op. Durven wij ons zelf daar helemaal mee te verbinden of drukken we het toch liever weg? Zoeken we afleiding in Netflix, werken, alcohol, in onze verhalen die we onszelf vertellen en die ons inmiddels al zo vertrouwd in de oren klinken…..

Durf jij gewoon eens te gaan zitten
en jezelf af te vragen hoe het met je gaat?
Hoe het écht met je gaat?

Hoe voel je je?
Waar loop je tegenaan?
Wat doet het met je?

 

En laat de gevoelens van angst, frustratie, boosheid of wat dan ook maar boven komen. Laat ze er even helemaal zijn. Koester ze, verwelkom ze, zodat ze zich gezien en gehoord voelen. Door ze toe te laten, ontstaat er ruimte en kan het minder intens worden, alsof het een beetje minder zwaar wordt.

En als je wilt kun je voor jezelf een veilige ruimte creëren. Stel je voor dat je een energieveld om je heen hebt, van ongeveer een arm lengte (voor je, naast, achter, boven en onder je). Zie jezelf in het midden van dat energieveld staan. Verbind je vervolgens met je hart en laat vanuit je hart een helder licht je hele energieveld vullen. Je kunt eigenschappen aan het licht verbinden, bijvoorbeeld liefde of zelfvertrouwen of een kleur die voor jou veilig voelt. Langzaam vult je hele energieveld zich met die eigenschappen en creëer jij je eigen veilige ruimte.

Over stress, groei en kreeften

Ik hoorde laatst een mooie metafoor over stress, met als titel Hoe groeien kreeften? Nu heb ik niet speciaal iets met kreeften, maar het trok wel mijn aandacht.
Het ging als volgt. Een kreeft is een zacht, week diertje met een harde schaal. Maar die schaal is niet flexibel, die groeit dus niet mee met de kreeft. De kreeft groeit en groeit, en de schaal wordt steeds krapper, tot het moment dat het heel oncomfortabel wordt. De kreeft zoekt dan een paar stenen uit, waar hij onder kan kruipen zodat hij niet aangevallen wordt en gooit zijn schaal af. Langzaam groeit er weer een nieuwe harde schaal, die ook niet meegroeit. Totdat ook die weer te klein wordt. En dan gooit de kreeft de schaal weer af en dat herhaalt zich zo een paar keer.

De prikkel voor de kreeft om zijn schaal af te gooien en daardoor te kunnen groeien is dus het gegeven dat de schaal te krap wordt en dat dat erg onprettig voelt. Stel dat de kreeft naar de dokter zou kunnen. De schaal is te krap, hij voelt zich onprettig, maar krijgt van de dokter een pijnstiller of een of anti-depressiva. Hij heeft dan geen pijn meer en omdat hij zich goed voelt zou hij nooit meer zijn schaal afgooien en niet groeien.

Dit voorbeeld laat ons zien dat tijden van stress, van ongemak  ook leiden tot groei. En als we die stress, pijn, tegenslag goed benutten, dan komen we er dus rijker uit.

Wanneer we stress ervaren, wanneer we ons oncomfortabel voelen, druk dat dus niet weg. Voel wat er te voelen valt, ga er met je aandacht naar toe. En er komt een moment, net als bij de kreeft, dat je je schaal wilt afgooien. Jouw schaal, jouw schild van smoesjes, uitstelgedrag, verhalen die je jezelf vertelt, belemmerende overtuigingen, de ja-maars.

Jouw WHY
Zet voor jezelf eens op een rijtje waarom je een bepaalde situatie niet meer wilt. Wat heeft het je tot nu toe gekost en gaat het je nog kosten als de situatie blijft bestaan? Dat lijstje is jouw grote WHY. En lees dat lijstje regelmatig voor jezelf op, om je eraan te herinneren. En ga dan net als de kreeft onder een steen zitten -lees: neem écht de tijd voor jezelf-. Geef jezelf de ruimte en maak tijd voor een nieuwe schaal. Een schaal die beter past bij de JIJ die je nu bent en bij jouw grootste verlangens. Door dat regelmatig te doen, groei je iedere keer een stapje verder!

P.S. Wist je dat klank jou ook kan helpen bij het afgooien van je schaal? De vibraties van de klank trillen jouw schild langzaam los.

P.P.S. Wist je dat ik van 28 juni t/m 5 juli een gratis training geef; Laat je levensenergie weer stromen; breng je chakra’s in balans met je eigen stem. En dat je je kunt aanmelden via https://schoolvanovervloed.nl/chakrasinbalans/

Van onmacht naar kracht

Iedereen heeft wel eens het gevoel van onmacht ervaren. Je voelt je niet gehoord, niet gezien of niet begrepen. En dat gevoel verlamt, frustreert. Het gevoel wordt gevoed door angst en daarom hebben we de neiging om het weg te drukken. Misschien schamen we ons er ook wel voor. We zijn immers zelf (nog) niet in staat om de situatie te keren.

Onmacht leidt tot conflicten of juist tot jezelf terugtrekken: het doet er toch niet toe wat ik vind. Frustratie en terugtrekken zorgen ervoor dat je buiten spel komt te staan, waardoor je de ‘macht’ eigenlijk nog meer uit handen geeft. Het kan ook zijn dat je juist zelf meer macht gaat uitoefenen, als overlevingsstrategie, om de leegte op te vullen. In die zin is macht ook een vorm van onmacht en zo houden die twee elkaar in stand. De oplossing om uit de onmacht te komen ligt dus niet zo zeer in meer macht, maar eerder in gelijkwaardigheid, in balans. Je geeft je macht niet uit handen, maar je oefent ook geen macht uit.

Bewustwording
Het begint ermee dat je bewust wordt dat jíj degene bent die de macht uit handen heeft gegeven. Het gaat dus niet zozeer over de ander, maar over jou. En dat is misschien even slikken, want hoe makkelijk is het om de ander de schuld te geven. Om zelf geen verantwoordelijkheid te nemen. Ik hoor de ‘ja, máárs’ al komen… En dit is geen verwijt, het gebeurt vaak onbewust. En er zijn natuurlijk ook situaties waar we geen invloed op kunnen uitoefenen. Maar neem even de tijd om dit binnen te laten komen. Om te realiseren dat je door jouw eigen denken en doen eigenlijk in een slachtofferrol bent gestapt. Het gaat over jou! En dat is misschien ook wel een geruststelling, want jij bent zelf degene die jouw gedrag kan veranderen. Kies je voor jezelf of laat je de ander bepalen?

Gelijk of geluk
Wat mij ook altijd wel geholpen heeft om uit een situatie van onmacht te komen is jezelf afvragen of je gaat voor gelijk of geluk. Wanneer je overtuigd bent van je gelijk, waarom moet je dan bevestigd worden door de ander? Heeft de ander misschien ook een punt, en wil je dat eigenlijk liever niet horen? Of, wanneer je echt vindt dat je gelijk hebt, laat het dan los om gelijk te krijgen. Dan ontstaat er ruimte bij je zelf en de ander om tot een oplossing te komen. Dan kun je focussen op wat er wél mogelijk is. Want zolang je de ander iets blijft verwijten, blijf je onmachtig om jouw wensen kenbaar te maken. Probeer dan ook een verwijt om te zetten in een verzoek. In plaats van iemand te verwijten: jij belt nooit, ik moet jou altijd bellen, kun je ook zeggen: ik zou het fijn vinden als jij mij belt. Op deze manier neem jezelf weer de touwtjes in handen waardoor je vanzelf ook meer in je kracht komt te staan.
En ja, daar is best wel moed voor nodig. Want de kans bestaat natuurlijk dat je weer wordt afgewezen en juist die angst zorgde ervoor dat je in dat gevoel van onmacht terecht kwam. Maar heel vaak pakt het wél goed uit. Door jezelf kwetsbaar op te stellen, ontneem je vaak de ander de behoefte om macht uit te oefenen. In de ruimte die dan ontstaat gebeuren vaak onverwachte dingen.

 

Download dan nu mijn gratis E-zine: Stem je af op de frequenties van liefde, verbinding en kracht en leef lichter!

 

Achter elk verlangen schuilt de wens om je goed te voelen

Verlangen. Alles begint met een verlangen. Verlangen om meer rust te krijgen, verlangen om niet meer gekwetst te worden, het verlangen naar meer liefde in je leven, het verlangen je niet zo mee te laten sleuren door je emoties, het verlangen naar verbinding. En zo heeft iedereen zijn eigen verlangens. Ze geven aan wat jij nodig hebt om geluk, voldoening en vervulling te geven aan je leven.

Soms hebben we onze verlangens zó ver weg gestopt, dat we niet eens meer weten wat we écht verlangen. Je hebt misschien wel eens nagedacht over de vraag: als niets je in de weg staat, als je alles kunt verwezenlijken wat je wilt, hoe zou je leven er dan uit zien? Als eerste komt dan vaak: stoppen met werken, reizen, een mooi groot huis kopen. Maar is dat waar we werkelijk naar verlangen?

Vaak onderdrukken we onze verlangens. Uit schaamte of omdat je de pijn van het gemis niet wilt voelen. Je vlucht in werk, zoekt afleiding of je richt je vooral op het vervullen van de behoeftes van een ander. Dit allemaal om de pijn, angst of weerstand niet te voelen.

En dan komt er een moment dat het begint te knagen. Er gebeurt iets in je leven waardoor je beseft dat het roer om mag. Of soms is het moment daar, dat je denkt: is dit het nu? Je hebt alles (redelijk) voor elkaar en toch ben je niet gelukkig. Je voelt een bepaalde zwaarte in je leven, maar je kunt je vinger er niet precies opleggen. Je wilt een andere richting op met je leven, maar je weet niet welke of je weet niet hoe.

Zelf heb ik lang rondgelopen met dat gevoel. Alsof er een luikje in mijn hoofd zat dat maar niet open wilde, terwijl ik heel duidelijk het gevoel had dat daar de sleutel lag tot een lichter leven:

  • een leven zonder de pijn van anders zijn dan anderen;
  • zonder de pijn van je niet begrepen en niet gewaardeerd voelen.
  • een leven waarin je meer grip krijgt op je emoties.

Achteraf gezien vind ik het wel een mooi beeld: een luikje naar binnen openen. Want inderdaad: de sleutel naar een lichter leven ligt binnen in je zelf.  De moed hebben om je eigen angsten aan te kijken en te onderzoeken. Ze te herkennen, te erkennen en ze te accepteren, zodat ze jou los kunnen laten. Zodat je je steeds meer af kunt stemmen op de frequentie van liefde, harmonie en vervulling.

Ben jij op zoek naar meer rust, harmonie, verbinding?

Download dan nu mijn gratis E-zine: Stem je af op de frequenties van liefde, verbinding en kracht en leef lichter!

 

EP #8 Hoe bewustzijn leidt tot krachtige keuzes, bezieling en flow

Om krachtige keuzes te kunnen maken moet je je eerst bewust worden van hoe je nu handelt, denkt en voelt en weten hoe je het anders zou willen. Veel doen we op de automatische piloot waardoor we vaak niet eens doorhebben hou ontkrachtend of bekrachtigend we voor onszelf zijn. Hoe praat jij tegen jezelf? Kun jij complimentjes ontvangen? Sta jij stil bij je gevoelens of druk je die maar het liefste weg?

Naast onze mind hebben we nóg 2 breinen: hart en buik. Zij moeten met elkaar in balans zijn om te handelen vanuit innerlijke kracht. Want je kunt wel overtuigd zijn dat je altijd vanuit mogelijkheden denkt, maar als je hart nog vol is van verdriet of je kunt die ene schoonzus maar niet vergeven, dan stroomt het niet. Dan voel je toch nog een leegte. En je buik is verbonden met het voelen. En denken en voelen zijn niet van elkaar te scheiden….

Wil jij minder afhankelijk zijn van de omstandigheden, minder in je hoofd zitten en krachtige keuzes maken, dan zul je aan al deze drie gebieden moeten werken. En als verbindend element is daar de ziel: bewustwording, verbinden met iets Hogers buiten je zelf, ontdekken wie je bent….

En tenslotte, als je dat allemaal doet vanuit ontspanning, vanuit vertrouwen, dan maak je grote stappen op het gebied van innerlijk leiderschap, bezieling en flow. Dan wordt het steeds makkelijker en plezieriger!