Vertrouw, het komt wel goed!

Het komt wel goed…. Dat zeggen we vaak als er iets naars gebeurt. Het is soms al gezegd voordat we het weten. Maar komt het ook goed en hoe kun je dat weten? Of gebruiken we het als een soort bezwering om onszelf – of een ander- gerust te stellen?

En het grappige is: meestal komt het ook wel goed, alleen beseffen we dat niet altijd op het moment zelf. Achteraf kun je zeggen dat een ontslag ervoor gezorgd heeft dat je nu het werk van je dromen doet. Maar op het moment zelf zit je in angst; angst voor het onbekende, angst voor schaarste, angst dat je niet goed genoeg bent.

En bovendien: wat is ‘goed’? Meestal reageren we vanuit het verleden of onze huidige situatie en kunnen we niet overzien hoe een andere wending bijdraagt aan onze ontwikkeling, ons geluk of ons succes.

Maar soms weet je ook innerlijk dat het goed komt. Je vertrouwen is dan zó groot dat je je niet zo snel uit het veld laat slaan. Het verdriet of de pijn is er niet minder om, maar je vertrouwt er echt op dat het goed komt.

Maar….waar vertrouw je dan op? Want soms heb je dingen niet zelf in de hand. Vertrouw je dan op jezelf? Of op iets anders? En wat is dat andere dan? Is het iets buiten jezelf, waar je aan ‘overgeleverd’ bent, waar je geen invloed op hebt?

Mijn oma zei altijd: ‘Kind doe je best, dan doet God de rest.” Maar ik begreep dat nooit zo goed: als ik mijn best deed op school, was ik dan toch afhankelijk van God of ik wel een voldoende kreeg?

Maar dat is denk ik niet het punt. Het gaat erom dat we de uitkomst niet altijd in de hand hebben. En de vraag is of we dat kunnen accepteren. We kunnen wel denken dat een bepaalde actie of weg die we bewandelen het beste is, maar die overtuiging is gebaseerd op onze ervaringen uit het verleden. Op ons –beperkt- wereldbeeld. We vullen vaak van tevoren al zoveel in, dat we niet open staan voor iets heel anders.

En dat bedoel ik met vertrouwen op iets Hogers, op God , op het Universum of welke naam jij er aan geeft. Het is het loslaten van een bepaalde uitkomst en open staan voor het nieuwe dat zich ontvouwt.

Vertrouwen op iets Hogers dan onszelf vraagt daarom in eerste instantie om zelfvertrouwen. Want zonder zelfvertrouwen leef je in angst, sluit je jezelf af en sta je niet open. Dan wordt jouw wereld steeds kleiner. Terwijl als je genoeg zelfvertrouwen hebt, dan sta je open voor nieuwe ideeën; dan ervaar je overvloed in je leven. Je bent dan verbonden met een Bron van nieuwe mogelijkheden, en zonder zelfvertrouwen sluit je jezelf af van die Bron.

En dan weer de vraag: is die bron buiten jezelf? Of maak je er misschien wel deel van uit? Vanuit de natuurwetten gezien is alles energie, is alles één en staat alles en iedereen met elkaar in verbinding. Daarom spreek is vaak van mijn Hogere Zelf; het is Hoger dan ik ben, maar ik maak er wel deel van uit. Zolang ik maar in verbinding ben met mijzelf en de wereld om mij heen (via mijn hart, via de Liefde) is er vertrouwen; in mijzelf, in het Hogere. Voor mij is er geen harde scheiding, maar ik weet wel dat ik afgescheiden ben van Hogere deel als ik in angst zit. Zodra ik weer ga vertrouwen sta ik weer in verbinding en ‘weet’ ik diep van binnen: Het komt wel goed…..

TIP: hoe kun je meer op jezelf, en daarmee ook op het Hogere vertrouwen?

In eerste plaats: wees lief voor jezelf. Voel de liefde in je hart, maak daar echt even tijd voor!
Wanneer je je focust op dat wat je niet kunt of hebt, geef je je hersenen redenen waarom je het niet kunt hebben en verklein je je zelfvertrouwen. Hierdoor voel je je minder zelfverzekerd. Wees in plaats daarvan dankbaar voor alles wat je wél hebt. Accepteer jezelf volledig.

Maak er een gewoonte van om ieder ochtend je zegeningen te tellen: Je successen uit het verleden, je vaardigheden, vriendschappen en andere dingen waar je tevreden over bent. En wees niet te bescheiden! Hierdoor krijg je veel positieve energie in je leven en ontwikkel je meer zelfvertrouwen. Je voelt je minder jaloers, veel zelfstandiger, meer gemotiveerd en vol zelfvertrouwen

Zit je in angst? Vraag je zelf dan af: Wat als het wel lukt? Ons brein heeft namelijk de neiging om automatisch op een negatief scenario over te gaan. Door een positieve vraag te stellen zet je je prefontale cortex aan om op een positieve manier naar de situatie te kijken en tot actie over te gaan. Dus wanner je maar begint te denken aan falen, stop jezelf onmiddellijk! Visualiseer in plaats daarvan het best mogelijke resultaat.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *