Even heel eerlijk…
Wanneer heb jij voor het laatst de slappe lach gehad? Zoals vroeger, dat je het bijna in je broek deed van het lachen?
En kun jij écht genieten van kleine dingen als de wind door je haar, een bloem die op het punt staat te ontluiken, likken aan een ijsje…
En doe je wel eens dingen die helemaal geen ‘nut’ hebben, maar die je wel heel veel plezier kunnen geven? Zoals toch even lekker op die schommel zitten en de kriebels in je buik voelen….
Of stilstaan bij de bakker en genieten van de geur van vers gebakken brood…. Of heerlijk meeblèren met ‘foute’ liedjes….. of lekker tekenen om het tekenen, ook al herkent niemand wat je tekent?
Want laten we eerlijk zijn: hoe vaak heb je écht plezier? Kun je (glim)lachen om de dingen die je ziet, kun je heerlijk schaterlachen om jezelf of om een ander? Heb je écht plezier in de dingen die je doet?
Misschien denk je nu, waar gaat dit over? Maar even, heel eerlijk: ik geniet ervan! We hebben het druk druk druk en maken vaak nauwelijks tijd vrij om te spelen, te vervelen, te knutselen en te genieten … terwijl het je zoveel brengt! Spanning loslaten, je hoofd leegmaken, nieuwe ervaringen opdoen waardoor je weer nieuwe ideeën krijgt, waardoor je weer groeit als persoon, waardoor ook je onderneming gaat groeien.
En een ander effect van echt plezier hebben, althans zo heb ik het ervaren, is dat ik ook meer plezier beleef aan de dagelijkse dingen, aan de routinematige klusjes, en ja zelfs aan bepaalde vervelende klusjes. Alsof plezier hebben invloed heeft op je basishouding; een basishouding van vreugde die langzaam groeit en meer invloed krijgt op wat ik doe en hoe ik de dingen doe.
Geen angst en weerstand
Plezier hebben is zó belangrijk. Het zorgt ervoor dat je uit je hoofd gaat, dat er geen angst en weerstand is, dat je relativeert. Als je plezier hebt, maak je je geen zorgen. En nu hoor ik je denken: ja maar als ik me zorgen maak, dan kan ik helemaal geen plezier hebben. En dan is er weer dat kip-en-ei-verhaal….
En begrijp me goed; ik weet dat de omstandigheden er niet altijd naar zijn om plezier te hebben. Soms lukt dat gewoon niet. En ik pleit er ook niet voor om plezier te forceren of dat je altijd maar plezier ‘moet’ hebben.
Maar ik denk wel dat je bewust wat meer kunt stilstaan bij het feit dat sommige dingen heel bijzonder zijn. Dat als je aandacht aan iets besteedt, dat het dan van iets ‘gewoons’ iets heel ‘bijzonders’ wordt, en dat je daarvan kunt genieten. Het zijn kleine dingen, maar het heeft tegelijkertijd iets ‘groots’ omdat het je innerlijke voldoening geeft; een gevoel van blijdschap. En dat gaat verder dan plezier; het is minder vluchtig en is nóg meer verbonden met je hart.
Bewust
Ik kan bijvoorbeeld mijn avondwandeling maken met het idee dat ik wandel vanwege de beweging en dat het voor ontspanning zorgt, maar dat ik verder geen acht sla op wat ik onderweg tegenkom. Ik probeer niet in mijn hoofd te zitten – ik wilde immers ontspannen- maar ongemerkt ratelt het toch weer onafgebroken door.
Totdat ik bewust om me heen ga kijken. En mijn blik laat vallen op een vogel, een mooi blad, een hond die nog even heerlijk zijn energie kwijt wilt. En ook nu kan ik het waarnemen en er niets mee doen. Of ik neem het waar en voel wat het met me doet. En dan voel ik mij verbonden….. verbonden met iets groters dan mijzelf. Ik ervaar liefde en vertrouwen.
En dan kan ik niet anders dan blij worden!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!